ບໍ່ນໍ້າສາງ-ບໍ່ນໍ້າບາດານ

ນໍ້າໃຕ້ດິນ ແມ່ນນໍ້າທຳມະຊາດ ທີ່ຢູ່ພື້ນດິນ ເຊັ່ນ: ນໍ້າສ້າງ, ນໍ້າບາດານ, ນໍ້າອອກບໍ່, ນໍ້າລອດພື້ນ. ໂດຍອີ່ງໃສ ຂໍ້ຕົ້ກລົງ ວ່າດ້ວຍການຄຸ້ມຄອງນໍ້າໃຕ້ດິນ ປີ 2019, ນໍ້າບາດານ ແມ່ນຕ້ອງໄດ້ມີການເຈາະເລິກ ຫຼື ຊີເຈາະຈາກຊັ້ນໜ້າດິນ ໃນລະຄວາມເລິກ 15 ແມັດ ຂຶ້ນໄປ. ສຳລັບ,​  ນໍ້າສ້າງ  ແຕ່ນັບແຕ່ໜ້າດິນລົງໄປ ບໍ່ເກີນ 15 ແມັດ ຊຶ່ງນໍ້າສ້າງ ແມ່ນຊັ້ນໃຫ້ນໍ້າແບບເປີດ ທີ່ສາມາດນໍາເອົານໍ້າຂື້ນມາໃຊ້ໄດ້.  

ບໍ່ນໍ້າບາດານ (Groundwater Well)  ຫຼື ເອີ້ນອີກແບບໜຶ່ງວ່າ "ບໍ່ນໍ້າ" ( Water Well, Well)  ແມ່ນບໍ່ທີ່ຂຸດລົງ ໄປໃຕ້ດິນ ແລະ ມີຮູເປີດໃຫ້ນໍ້າບາດານໄຫຼເຂົ້າ ມາຂັງໃນບໍ່ນໍ້າ.​ ຄວາມຮູ້ພື້ນຖານທີ່ຕ້ອງມີຄວາມເຂົ້າໃຈ ເພື່ອຈະນຳໃຊ້ເຂົ້າໃນການສຶກສາບໍ່ ປະກອບມີ:​ ຊະນິດຂອງບໍ່ນໍ້າ, ການໃຊ້ປະໂຫຍດ ຈາກບໍ່ນໍ້າ, ສ່ວນປະກອບຂອງບໍ່ນໍ້າ ແຕ່ລະຂັ້ນຕອນ. 

 ໃນນີ້, ບໍ່ນໍ້າ ແມ່ນປະກອບມີ 3 ຊະນິດ ຄື:​ 

1) ບໍ່ນໍ້າວົງ  ແມ່ນບໍ່ທີ່ມີເສັ້ນຜ່າສູນກາງຂອງບໍ່ຂະໜາດໃຫຍ່ ປະມານ 1 ຫາ 3 ແມັດ ຊຶ່ງສ່ວນຫຼາຍແມ່ນຈະເປັນບໍ່ຕື້ນ ຊຶ່ງຄວາມເລິກມີປະມານ 5 ຫາ  20 ແມັດ ບາງເທື່ອແມ່ນເອີ້ນບໍ່ປະເພດນີ້ວ່າ ບໍ່ຕື້ນ (Shallow Well). 

2) ບໍ່ນໍ້າໃສ່ທໍ່  ແມ່ນບໍ່ທີ່ເສັ້ນຜ່າສູນກາງ ຂະໜາກນ້ອຍ ປະມານ 8 ຫາ 10 ຊັງຕີແມັດ, ຄວາມເລິກຂອງບໍ່ 20 ຫາ 100 ແມັດ. 

3)  ບໍ່ຊຸດ ແມ່ນເປັນບໍ່ທີ່ປະສົມກັນ ລະຫວ່າງ ບໍ່ນໍ້າວົງ ແລະ ບໍ່ນໍ້າໃສທໍ່ ໂດຍມີຈຸດປະສົງ ເພື່ອວາງເຄື້ອງສູບນໍ້າລົງໃສ່ບໍ່ນໍ້າບາດານ  ໂດຍມີຄວາມເລີກ ບໍ່ເກີນ 8 ແມັດ. 

ຈຸດປະສົງຂອງການກໍ່ສ້າງບໍ່ນໍ້າບາດານແມ່ນເພື່ອ: 1) ນໍາໃຊ້ເຂົ້າອຸປະໂພກ-ບໍລິໂພກ; 2) ໃຊ້ເພື່ອສັງເກດສະພາບນໍ້າບາດານ; 3) ໃຊ້ທົດສອບຄຸນສົມບັດຂອງຊັ້ນນໍ້າ; 4) ໃຊ້ອັດນໍ້າລົງດິນ (ຫຼື ການເຕີມນໍ້າລົງດິນ); 5) ໃຊ້ບໍາບັດນໍ້າບາດານທີ່ຖືກປົນເປື້ອນ. 

ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ: 

1. ກົດໝາຍ ນໍ້າ ແລະ ຊັບພະຍາກອນນໍ້າ ສະບັບປັບປຸງ 2017. 

2. ຂໍ້ຕົ້ກລົງ ວ່າດ້ວຍການຄຸ້ມຄອງນໍ້າໃຕ້ດິນ ປີ 2019. 

3. ກິດຈະການ ພອນພົມ,​ ອຸທົກທໍລະນີວິທະຍາ, ສຳນັກພິມແຫ່ງຈຸລາລົງກອນມະຫາວິທະຍາໄລ,​ 2555.​